Wie op de maan woont is niet gebonden aan kamers of zelfs maar wanden. Een enkele gesloten bol voor ruimtes waar privacy gewenst is, volstaat. Verder kunnen de bewoners in een volledig vrije ruimte leven.

Dat is althans de visie van Royal Haskoning Architecten voor een villa op de maan. Deze ontwikkelde het bureau voor het februarinummer van het populair-wetenschappelijke maandblad Quest.

De bolvorm van de villa is een metaforische verwijzing naar de aarde. De huid is volledig transparant, vanwege het uitzicht en als contrast met het donkere en ruige maanlandschap.

Om de bewoners niet te laten verbranden door het zonlicht, heeft architect Dennis Hauer een scherm bedacht dat meedraait met de zon. Deze beschutting regelt tevens de temperatuur (die op de maan kan oplopen tot 200 graden Celsius) in de bol, door de perforaties meer open of dicht te draaien.

Wegens het complete gebrek aan zuurstof op de maan vormt de bol een eigen biotoop, een mini-aarde zoals Royal Haskoning dat noemt. De villa beschikt over een eigen zuurstoftoevoer en een natuurlijke kringloop. De bewoners ademen CO2 uit, wat vervolgens weer wordt omgezet door het aanwezige groen in zuurstof, en vice versa.

Waar huizen op aarde wegens de klimatologische omstandigheden strikt zijn gescheiden van buiten, worden in de maanvilla woning en tuin met elkaar verweven. In plaats van hokjes en kamers is er sprake van één doorlopende ruimte.

De fors mindere zwaartekracht op de maan (ongeveer een zesde van die op aarde) biedt nog een voordeel: er zijn geen trappen nodig tussen de verschillende verdiepingen (of ‘split levels’, die op 1,20 meter afstand van elkaar zijn geplaatst).

Onder de bol bevindt zich nog een ondergrondse bunker, waar de bewoners een veilig heenkomen kunnen vinden als er bijvoorbeeld zonnestormen over de maan razen.

Naast Royal Haskoning geven ook StudioSK (Movares) en Mick Eekhout hun ideeën over een villa op de maan in het februarinummer van Quest.

Bron: Architentenweb