De oude wetgeving over de toegankelijkheid van publieke gebouwen wordt vervangen door de Stedenbouwkundige Verordening
Toegankelijkheid. Zo wordt de oude regelgeving aangepast aan de nieuwe uitdagingen op het vlak van toegankelijkheid. De nieuwe
Verordening Toegankelijkheid werd vandaag op initiatief van Vlaams minister van Ruimtelijk Ordening Dirk VAN MECHELEN en Vlaams minister van Gelijke Kansen Kathleen VAN BREMPT goedgekeurd door de Vlaamse Regering. De nieuwe regelgeving geldt vanaf 1 januari 2010.

De regelgeving is goed voor mensen met een beperking, niet alleen voor rolstoelgebruikers, maar ook voor ouderen, papa’s of mama’s met een kinderwagen, slechtzienden, iemand wiens arm in het gips zit, grotere personen, enz. Er bestaat reeds sinds 1975 wetgeving over het toegankelijk maken van gebouwen, maar vaak bleef dit in de realiteit dode letter. Doordat we de regels nu verplichtend opnemen in de voorwaarden van de bouwvergunning, hebben we een praktisch instrument om ze effectief in de praktijk om te zetten.De nieuwe verordening geldt enkel bij nieuwbouw, verbouwingen of uitbreidingen van gebouwen die publiek toegankelijk zijn. Een bouwheer van een gebouw dat opengesteld wordt voor het publiek (denken we aan winkels, banken, overheidsgebouwen), moet ervoor zorgen dat iedereen het gebouw kan betreden. Zo moeten de deuren breed genoeg zijn en in de juiste richting opengaan, gangpaden recht, breed en hoog genoeg zijn. Bovendien zullen de gemeenten een checklist met de nieuwe regels hebben voor architecten zodat zij op een eenvoudige wijze kunnen vaststellen of het gebouw aan de voorwaarden voldoet.Er wordt een onderscheid gemaakt naargelang de oppervlakte van de toegankelijke ruimtes. Gebouwen met een publiek toegankelijke ruimte die kleiner is dan 150m², denken we daarbij aan kleine bakkerijen, slagers, cafés,… hoeven enkel hun toegangsdeur toegankelijk te maken, zodat deze bijvoorbeeld breed genoeg is en niet enkel via trapjes te bereiken is. Wanneer gebouwen die bestaan uit verschillende verdiepingen, groter zijn dan 150m², maar kleiner dan 400 m², is het alleen verplicht om het gelijkvloers toegankelijk te maken, wanneer die dezelfde functies biedt als de volgende verdiepingen. Gebouwen groter dan 400m² moeten volledig toegankelijk zijn. Tot slot moet er voor gebouwen groter dan 7500 m²advies ingewonnen worden bij een erkend adviesbureau toegankelijkheid, zodat deze constructieve en kostenbesparende tips geven vóór de bouwwerken.

Kathleen Van Brempt : “Met deze regelgeving zullen alle nieuwe gebouwen –ook gebouwen in privé-handen- waar het publiek binnen mag, werkelijk toegankelijk worden voor iedereen. Een toegankelijke samenleving is een leefomgeving zonder spreekwoordelijke én letterlijke drempels. Om de nieuwe regelgeving snel te verspreiden lanceer ik bovendien binnenkort het Vlaams Handboek Toegankelijkheid, een website waar architecten en ontwerpers de normen en veel goede voorbeelden zullen terugvinden.”

Dirk Van Mechelen : “Met dit voorstel komen we tegemoet aan hedendaagse noden van verschillende bevolkingsgroepen, zonder de kosten voor bouwheren nodeloos de hoogte in te jagen. De bedoeling is vooral bij een nieuwbouw of verbouwing van een publiek
toegankelijke ruimte er rekening mee te houden dat iedereen zich welkom voelt.”

Deze stedenbouwkundige verordening geldt voor alle nieuwe stedenbouwkundige aanvragen vanaf 1 januari 2010.

Voorbeelden van nieuwe richtlijnen:

De nieuwe verordening geldt enkel wanneer een stedenbouwkundige vergunning vereist is. Dus wanneer we spreken over pashokjes of kleedruimtes, gaat dit alleen over de gemetste hokjes, zoals die in een sporthal of een zwembad en uiteraard niet over de pashokjes in een kledingzaak die uit een gordijn of een valse wand bestaan en waarvoor geen stedenbouwkundige vergunning vereist is. Wanne er gebouwen die bestaan uit verschillende verdiepingen, groter zijn dan 150m², maar kleiner dan 400 m², is het alleen verplicht om het gelijkvloers toegankelijk te maken, wanneer die dezelfde functies biedt als de volgende verdiepingen. Een lift mag dus, maar moet niet. Restaurants en cafés die op het gelijkvloers zitruimte en sanitair voorzien, hoeven enkel die verdieping toegankelijk te maken, ongeacht of ze al dan niet groter zijn dan 400m². Voor grotere appartementsblokken, vanaf meer dan twee niveaus en minstens zes wooneenheden, moeten de gemeenschappelijke delen (de hal, de lift, de garage,…) én de toegangsdeur tot elke woongelegenheid aan deze verordening voldoen. Wanneer een hotel of andere verblijfsaccomodatie meer dan 10 kamers telt, moet minstens één kamer toegankelijk zijn. Uiteraard wordt er ook gevraagd dat het toegangspad naar het gebouw voldoet aan de verordening. Het zou weinig zin hebben om een toegankelijk gebouw te hebben, als je er niet kunt geraken.

Personal Contacts:
Email: persdienst.vanmechelen@vlaanderen.be
Email: persdienst.vanbrempt@vlaanderen.be

Bron: Politics.be