De Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) en de vastgoedsector (VCB/BVS) staan kritisch tegenover het ontwerpdecreet Grond- en Pandenbeleid. Dat decreet moet ondermeer kansen bieden om jongeren en sociaal zwakkeren aan de Kust te laten blijven wonen. N-VA hield zaterdag in De Haan een themadag over het ontwerpdecreet, dat mogelijks nog in november naar de ministerraad gaat.

Betaalbaar wonen is de prioriteit uit een leefbaarheidsonderzoek van het West-Vlaamse provinciebestuur aan de Kust. De Kustgemeenten worden geconfronteerd met een doorgedreven vergrijzing. Daarenboven stuwen diverse factoren zoals de vraag naar tweede verblijven de grond- en pandenprijzen omhoog. Jonge gezinnen en sociaal zwakkeren moeten de gemeenten verlaten.

"In de concessiewijk in De Haan tellen we 2.600 eigenaars, van wie 15 procent buitenlanders", stelt schepen Wilfried Vandaele (N-VA) vast. "Slechts 17 procent of 440 personen woont er permanent. De rest is tweede verblijf. De prijs van een woonhuis of appartement in De Haan is in vijf jaar tussen 61 en 85 procent toegenomen. De tweedeverblijvers verstoren daarenboven de sociale cohesie."

Alle kustgemeenten zoeken manieren om jonge en minder kapitaalkrachtige inwoners kansen te bieden om in eigen streek te blijven wonen. Ze hopen dat het nieuwe decreet soelaas zal brengen. Het voorziet ondermeer een activeringsbeleid voor beschikbare kavels en leegstaande of te renoveren gebouwen, een uitbreiding van het sociaal woonaanbod, de realisatie van een aanbod voor bescheiden wonen en het stimuleren van wonen in eigen streek.

Volgens Hubert Lyben, gedelegeerd bestuurder van de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen (VMSW) komt er ondermeer tegenstand omdat er aan de gemeenten teveel verplichtingen zouden worden opgelegd waardoor hun mogelijkheid beperkt wordt om aan een lokaal woonbeleid te doen.

De vastgoedsector stelt dat de voorziene verplichtingen de rechten van het privaat bezit aantasten. Het nieuwe decreet stelt immers dat er een bindend gemeentelijk sociaal objectief moet worden opgesteld. Zolang het objectief aan sociale woon- en huurwoningen niet is bereikt, zouden bijzondere regels gelden die primeren op de stedenbouwvoorschriften. Het gaat ondermeer om het verplicht realiseren van 20 tot 40 procent sociale woningen in een verkaveling. In ruil zouden de promotoren genieten van verlaagde BTW en registratierechten en infrastructuursubsidies ontvangen. Ze zouden de woningen dan wel moeten verkopen volgens de normen van de sociale huisvesting.

Om het wonen in eigen streek te bevorderen, zouden (semi-)publieke rechtspersonen voorkooprecht genieten. Zij kunnen dan verkopen aan personen met een band met de gemeente zoals er twee jaar wonen, er werken, enzovoort. Dit beoordelingskader staat nog niet vast.

In afwachting van het nieuwe decreet werkt een aantal kustgemeenten intussen ruimtelijke uitvoeringsplannen uit waarin het niet langer is toegelaten om eengezinswoningen om te vormen tot appartementen. Door de bouwoppervlakte te beperken, moeten de huizen ook betaalbaar worden voor de lokale jeugd.

Bron: Belga