Factoren die een grote rol spelen in de crisis in de vastgoedsector zijn het frauduleuze gedrag van functionarissen uit het (semi-)publieke domein en botsende culturen. De vastgoedmarkt is de afgelopen jaren niet alleen veel drukker geworden, maar ook complexer en dus minder transparant. Bovendien is de markt niet meer nationaal, maar gedeeltelijk geïnternationaliseerd en zijn ook geldstromen complex en gefragmenteerd.

Wat opvalt aan recente fraudegevallen is dat het transacties tussen legale ondernemingen zijn en dat slechts in een enkel geval er verbindingen zijn met criminele ondernemingen. De actuele fraudegevallen, spelen vrijwel allemaal in organisaties die tot het (semi)publieke domein behoren of tot voor kort behoorden; de zogeheten `high trust` organisaties. Dat juist in deze organisaties fraude voorkomt, heeft te maken met het feit dat gemengde publieke en private culturen in de bouw- en vastgoedwereld risicovol zijn omdat er vanuit andere culturele principes wordt gedacht en gehandeld.

In de bouw- en vastgoedwereld gelden immers contractafspraken; is iets niet vastgelegd, dan bestaat het risico de zwarte piet te krijgen. Er wordt dus georganiseerd op basis van wantrouwen, terwijl in high trust-organisaties het basisprincipe vertrouwen is.

Gebaseerd op: Openbaar bestuur