Een rondvraag bij strategen door het Amerikaanse beursblad Barron’s leert dat 59 % van de ondervraagden de aandelenmarkten verder ziet aantrekken. Slechts 13 % plaatst zich in het berenkamp. Precies het tegenovergestelde stellen we vast voor de overheidsobligaties: 84 % ziet de toekomst ervan donker tegemoet, 3 % is positief. Overheidsobligaties zijn de minst geliefde activaklasse, op de voet gevolgd door vastgoed (10 %), cash (11 %), goud (32 %), bedrijfsobligaties (51 %) en olie (58 %). De voorspellingswaarde van strategen en economen indachtig, is het dus opletten geblazen voor aandelenbeleggers. De huidige rally, de krachtigste sinds de jaren 30, was niet zozeer het gevolg van een verbetering van de situatie, maar van een vertraging van de verslechtering. De economie beleefde tot voor enkele maanden een vrije val. De overheden en centrale bankiers reikten een parachute aan via nooit geziene maatregelen.

Beleggers ruilden de voorbije weken hun zwarte bril in voor een roze exemplaar. De beurzen stegen zelfs na de publicatie van een groter dan verwachte krimp van de Amerikaanse economie (-6,1 %). Slechte cijfers over de toestand van de voorbije maanden verrassen niet meer. De linkerkant van de V-vormige cyclus is oud nieuws. De toekomstige beursevolutie wordt bepaald door de rechterzijde van de V. Alsmaar meer economen gaan uit van een economische heropleving in de VS ten laatste in het vierde kwartaal van 2009. In 2010 zet dat herstel zich door, om tegen 2011 opnieuw richting trendgroei te evolueren. Het scenario lijkt plausibel. De economische geschiedenis maant aan tot voorzichtigheid. 

De professoren Carmen Reinhart en Kenneth Rogoff vergeleken de neerwaartse cycli die volgden op de belangrijkste systemische bankencrisissen uit het verleden. Elk van die crisissen werd gekenmerkt door drie karakteristieken. Ten eerste is er een diepgaande en langdurige ineenstorting van de activamarkten. Ten tweede gaat de nasleep van een bankencrisis gepaard met een sterke terugval van de output en tewerkstelling. Ten derde stelden ze een explosie van de reële overheidsschuld met gemiddeld 86 % vast. De correctie op de Amerikaanse aandelen- en vastgoedmarkt die we achter de rug hebben, staat op een gelijkaardig niveau als in het verleden. Met betrekking tot de omvang van de krimp van de economie en de werkloosheid zitten we al halfweg. Het meest verontrustend is echter de duur van de correctie van alle in beschouwing genomen parameters (aandelen, vastgoed, bbp, tewerkstelling). In het verleden deed men er doorgaans dubbel zo lang over als vandaag. Als dat verleden een leidraad voor de toekomst is, dan zou dat V- of U-vormige herstel waarvan de markt vandaag uitgaat, uiteindelijk wel eens een teleurstellende L-vorm kunnen blijken.

Koen De Leus: marktstrateeg KBC Bolero

Bron: Trends