“Hoewel zonnepanelen sinds een jaar vrijgesteld zijn van een bouwvergunning, moet zo’n vergunning in veel te veel gevallen nog altijd worden aangevraagd. In mijn eigen Meeuwen-Gruitrode was dat dit jaar het geval bij 33 van de 65 aanvragen.” Dat zegt Vlaams parlementslid Lode Ceyssens (CD&V), tevens burgemeester van Meeuwen-Gruitrode.

Precies een jaar geleden schafte de Vlaamse regering de bouwvergunning af voor zonnepanelen op daken van gebouwen die niet vallen onder speciale voorschiften van verkavelingsvergunningen, bpa’s of ruimtelijke uitvoeringsplannen. Met deze maatregel wilde de regering de plaatsing van deze panelen aanmoedigen en de tijdrovende en dure administratieve rompslomp hiervoor drastisch inperken.
In zijn besluit en omzendbrief stipuleerde toenmalig minister van ruimtelijke ordening Dirk Van Mechelen (Open Vld) wel dat dit niet gold voor beschermde monumenten of gebouwen die zijn opgenomen in de inventaris bouwkundig erfgoed of gelegen zijn in beschermde dorpszichten.
“Het is een grote verdienste van de vorige regering dat ze grote inspanningen heeft gedaan om zoveel mogelijk hinderpalen voor investeringen in alternatieve energie weg te nemen. Vandaag, een jaar later, zien we evenwel dat theorie en praktijk twee verschillende dingen zijn.”, zegt Lode Ceyssens.

Praktijkproblemen
“Een grotere struikelblok dan verwacht zit hem in de verkavelingsvergunningen van 20 tot 30 jaar geleden, waar in de voorwaarden omschreven staat wat wel en wat niet als dakbedekking kan dienen. Zonnepanelen staan logischerwijze niet in die lijst”, zegt Ceyssens. “En het gaat over een groot aantal dossiers. Zo werden in mijn eigen gemeente Meeuwen-Gruitrode in de eerste negen maanden van dit jaar 65 subsidieaanvragen voor zonnepanelen ingediend. Maar liefst 33 van deze aanvragen bevonden zich in een verkaveling waar de dakbedekking expliciet in de verkavelingsvoorwaarden was beschreven. Bijgevolg moeten deze huiseigenaars een afwijking vragen om de zonnepanelen te mogen plaatsen. Dit betekent voor de gemeente én voor de burger veel extra administratieve rompslomp.”

Aanpassen
De omzendbrief van Van Mechelen stelt ook dat gemeenten dit probleem eigenhandig kunnen oplossen. “Dan moet de gemeente de bepalingen voor alle verkavelingen op haar grondgebied versoepelen, en dat is niet zo evident”, zegt Ceyssens. “Alle eigenaars van de betrokken verkavelingen moeten individueel aangeschreven worden. En elke foutieve betekening – ook op een actie van pakweg een paar duizend aanschrijvingen – kan de vernietiging inhouden van de hele procedure. Vandaar dat ik Vlaams minister van Ruimtelijke Ordening Philippe Muyters (N-VA) in de commissie ga vragen hoe hij dit probleem gaat oplossen.”

Bron: Het Belang van Limburg