Telefoontests tonen aan dat 28 procent van de verhuurders kandidaat-huurders uitsluit op basis van hun afkomst.

Aan de hand van een telefonisch gesprek wilde het comité Alarm, opgericht door Molenbekenaars van buitenlandse origine, achterhalen hoe het gesteld is met discriminatie op de Brusselse huurmarkt.

Twee groepen bellers, een van vreemde en een van Belgische afkomst, informeerden via de telefoon naar de vrijstaande appartementen. Bij 28 van de 101 gesprekken kreeg de persoon met een accent en niet-Belgische naam te horen dat het appartement al bezet was, nog niet bewoonbaar was of dat hij later moest terugbellen. De andere groep testbellers, die zich voorstelde met een Belgische naam en zonder accent sprak, kreeg daarentegen wel moeiteloos een afspraak om de woning te bezoeken.

Nochtans stelden beide groepen zich aan de verhuurder voor met hetzelfde verhaal: een koppel met een kind waarvan de man werkt en een inkomen heeft van 1.500euro. Op elke vraag van de verhuurder antwoordden beide groepen exact hetzelfde. In 28 procent van de gevallen kreeg de beller met accent echter een negatief antwoord op de vraag of hij het appartement kon bezichtigen. Volgens het comité discrimineerde de verhuurder hen op basis van hun origine.

Het comité Alarm, dat opereert onder de vleugels van het buurthuis Bonnevie, selecteerde in totaal 165 huuradvertenties via internet en lokale advertentiebladen. 101 adressen kwamen in aanmerking voor de test, de andere appartementen waren intussen verhuurd of de verhuurder ervan was niet bereikbaar. De geselecteerde appartementen lagen allen in het Brussels Gewest, hadden twee slaapkamers en een huurprijs lager dan 650 euro.

Volgens het comité zijn de resultaten van hun test slechts het topje van de ijsberg: ‘Het is niet omdat je als allochtoon een afspraak krijgt of kan deelnemen aan een groepsbezoek, dat je achteraf evenveel kans maakt als de blanke kandidaten om het appartement ook effectief te huren.’

Leden van het comité Alarm werden, eens ze op een afspraak verschenen, geconfronteerd met gesloten deuren of het excuus dat het appartement toch al verhuurd was.

Deze vorm van discriminatie zorgt er volgens Alarm voor dat een grote groep mensen is overgeleverd aan huisjesmelkers, die minder kieskeurig zijn maar woningen van slechte kwaliteit aan veel te hoge prijzen verhuren.

Tijdens hun test kregen de leden van het comité Alarm niet of nauwelijks te maken met openlijk racisme. Ze ondervonden wel dat sommige verhuurders verwachten dat ze bij huurders met een andere huidskleur meer risico lopen op wanbetaling of slecht onderhoud. Alarm doet daarom een oproep tot specifieke sensibiliseringscampagnes. Daarnaast pleit het comité voor meer sociale woningen, die niet alleen betaalbaarder zijn maar ook op een objectieve manier worden toegewezen.

Bron: De Standaard