Het faillissement van de flamboyante Immo Industry Group heeft banken en investeerders met een miljoenenverlies opgezadeld. Kandidaat-kopers zijn gefrustreerd dat ze niet konden meebieden.

De vastgoedontwikkelaar Immo Industry Group rond Filip Schelfhout is als een feniks uit zijn as herrezen via de Oekraïens-Russische groep Delin. Die lost de vorige Russische groep af: de restaurant- tot vastgoedgroep Rostik. Terwijl de centrale holding door de curatoren Marga Pieters en Lieven D’Hooghe werd doorverkocht, bleven nog vennootschappen uit de groep omvallen.

Andere kandidaat-bieders klagen dat ze geen competitief biedproces gezien hebben en dat alles erop gericht was om Schelfhout met zijn nieuwe Russische partner te laten doorstarten. ‘We hebben met het bod voor de meeste waarborgen gekozen’, zegt curator D’Hooghe. ‘Een groep ontevreden ex-werknemers heeft enkel een letter of intent voorgelegd. Op de zitting kwam er nog een partij af, maar dat was te laat. Het bod van Delin was in de tijd beperkt. We riskeerden met lege handen achter te blijven.’

West- en Oost-Vlaamse ondernemers zijn ook al erg ongelukkig over het dossier. Zij zegden vorig jaar via verschillende kanalen nog tientallen miljoenen toe voor de ongeremde vastgoedambities van IIG. In de krant De Tijd liet Schelfhout optekenen dat hij in 2010 de stap naar de beurs zou zetten, wat vertrouwen moest geven. De financiële situatie van de groep stond toen al onder druk. IIG leende zelfs geld bij zijn Russische partner Rostik om noodzakelijke betalingen te kunnen doen.

Ook in januari vorig jaar, toen vicepremier Karel De Gucht op een groot feest de nieuwe hoofdzetel inhuldigde, leek alles nog koek en ei. Ook één van de trouwe Vlerick-managers, Ronald Everaert, stapte als ceo laat in het avontuur. ‘Hadden de banken niet gepanikeerd en was de vastgoedmarkt in Centraal-Europa niet ingezakt, was de groep niet failliet gegaan’, schat curator D’Hooghe.

Onder meer de West-Vlaamse investeerder Marc De Waele, die minderheidsaandeelhouder was naast Schelfhout in de Belgische topholding, sprak zijn contacten bij onder meer het durffonds Creafund aan om te investeren. ‘Ik ga er niet veel over zeggen, ik ben niet erg gelukkig over die zaak’, zei De Waele gisteren. Volgens Johan Heirbrandt, fondsenbeheerder bij Creafund, is het risico van de privé-investeerders beperkt tot 16miljoen euro. ‘Het overige geld was nog niet gestort en dat zal ook niet gebeuren. We proberen nu de vier projecten waar al geld in zit, zelf te beheren om de verliezen te minimaliseren.’

Ook bij de banken ING en Dexia zitten ze met een kater. ING verloor naar schatting 35miljoen aan het avontuur. ‘Maar door de doorstart, zullen de banken een deel van hun verliezen goed kunnen maken’, meent D’Hooghe.

Vlak voor het faillissement van de IIG werden door zaakvoerder Filip Schelfhout nog via de vennootschap IIAM BVBA borgstellingen op activa afgegeven. Onder meer het lokale advocatenkantoor Cottyn-Lecoutre zag op die manier achterstallige facturen afgedekt worden. Cottyn-Lecoutre was zo intens met IIG verweven dat het er een bijkantoor had en IIG ook in het buitenland volgde.

Vlak nadat IIG de boeken neerlegde, liet Cottyn-Lecoutre in de nieuwsbrief van de balie opnemen dat het slachtoffer was geworden van een computerpanne waardoor alle bestanden van de jongste drie maanden verloren waren gegaan. Het riep collega’s op om stukken opnieuw te sturen. Terzelfder tijd verdween de naam van de partner van Cottyn-Lecoutre die als ‘general counsel’ fungeerde van de website van IIG.

Door het mechanisme van borgstellingen, is 1,2 miljoen euro van de biedprijs van Delin bij partijen als Cottyn-Lecoutre gekomen. Ook het luchtvaartdienstenbedrijf Abelag, dat instond voor het onderhoud van de privéjet van Schelfhouts IIG, stond zo vooraan in de rij. Naast zijn gehechtheid aan een privéjet stond Schelfhout ook bekend voor zijn voorliefde voor snelle wagens. The sky leek the limit voor de groep die in een recordtempo één van de grootste spelers in Centraal- en Oost-Europa wilde worden van logistiek vastgoed op maat.

Bron: De Standaard