Huisjesmelkerij beperkt zich niet tot grootsteden. Schrijnende toestanden die voorheen alleen in Brusselse of Antwerpse probleemwijken te vinden waren, duiken op in onze provincie. Ook Limburg telt woningen die balanceren op de rand tussen verwaarlozing en huisjesmelkerij. Volgens de Wooninspectie zijn ruim 180 Limburgse woningen onbewoonbaar. 180 verwaarloosde studio’s, verloederde appartementen of onleefbare kamers die bewoond worden door mensen die geen schijn van kans maken op de witte  vastgoedmarkt. Illegalen, gastarbeiders of vluchtelingen die noodgedwongen in de handen van huisjesmelkers terecht komen. En er nog forse bedragen voor betalen ook.

De overheid doet haar best om het fenomeen uit te roeien. De boetes op huisjesmelkerij zijn astronomisch hoog. Wie een krot verhuurt, riskeert een geldboete van 500 tot 25.000 euro. In extreme gevallen worden zelfs gevangenisstraffen van 6 maanden tot 3 jaar en een verbeurdverklaring van het pand uitgesproken. Waarom zou iemand zich nog schuldig durven maken aan huisjesmelkerij? Het antwoord is simpel. De kans dat een huisjesmelker voor de rechter gedaagd wordt en een immens hoge geldboete of celstraf voorgeschoteld krijgt, is klein. Bovendien zullen ook de huurders niet snel klagen. Natuurlijk niet, zij staan immers op straat als hun huisjesmelker betrapt wordt.

Meer controles, schreeuwt de Wooninspectie. Enig probleem is het acuut gebrek aan mankracht. Plantrekkerij  is meer dan vereist, want in Limburg beschikt de inspectiedienst over een handvol personeelsleden. Eén manier om het personeelstekort te omzeilen is een intensieve samenwerking met lokale diensten, politiezones, OCMW’s en het gerecht. Geen gemakkelijke opdracht, want Vrouwe Justitia kampt met haar eigen problemen. Gevolg: een pak dossiers wordt geseponeerd. Na een tik op de vingers in de vorm van een minnelijke schikking mogen de huisjesmelkers weer beschikken. Bestraffen wordt alsmaar moeilijker.

Bron: Het Nieuwsblad