De huidige crisis is te wijten aan een teveel van krediet toegekend op basis van een verwachte prijsstijging van activa die werden verworven met een hefboomeffect. Het systeem waarvan het gevaar nochtans gemakkelijk te begrijpen was, onthulde zijn vernietigende toxiciteit slechts toen de waarde van de activa begon te dalen. De bezitters van de activa begrepen dat ze snel hun schulden moesten terugschroeven om niet alles te verliezen. Wanneer iedereen wil verkopen, verandert het evenwicht tussen aanbod en vraag en evolueren we van een kopers- naar een verkopersmarkt, met alle gevolgen van dien voor de prijsvorming.

De markten reageren in functie van de omvang van het probleem. We hebben het in deze column al meermaals gehad over de vastgoedexcessen in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Ierland, Spanje en Oost-Europa. Gelukkig is de omvang van de kredieten in België heel wat anders, zodat de schuldenproblematiek minder belangrijk is. Door de globalisering van de markten ondergaan de Belgen toch de gevolgen van deze crisis, al heeft die zijn oorsprong ergens anders. Onder die nefaste gevolgen vermelden we de duizelingwekkende val van de wereldwijde vastgoedprijzen (50 % op twaalf maanden), het totale gebrek aan vertrouwen in de financiële markten, de aantasting van de winstgevendheid van de bedrijven, met de negatieve gevolgen op de werkgelegenheid en de daling van de grondstoffenprijzen. Die hebben tot deflatie geleid. In die omstandigheden is een daling van vastgoed, hoe redelijk het niveau van onze huren en prijzen ook is, onvermijdelijk.

Het goede nieuws is dat deze prijsdaling in België veel minder uitgesproken is dan elders (in de meest geraakte zones van Londen bedraagt ze 30 tot 50 %), het minder goede nieuws dat ze nog niet achter de rug is. De markten moeten eerst het vertrouwen herwinnen. Dat zal gebeuren tegen de achtergrond van een solide hervorming van het financiële systeem, met schulden die draaglijk zijn in de landen die de excessen hebben gekend en via een herstructurering van de bedrijven in moeilijkheden, meer bepaald in de auto- en de bouwsector. Ondertussen zal de deflatie op korte en middellange termijn relatief veel waarde vernietigen. Op langere termijn is het moeilijk zich in te beelden hoe de massale kredieten die resulteren uit de kolossale investeringen gedaan door de openbare overheden van de landen wereldwijd om te redden wat er te redden valt, kunnen worden terugbetaald zonder een belangrijke inflatie te veroorzaken. Op dat ogenblik zullen de activa waarvan de waarde niet of slechts gedeeltelijk gekoppeld is aan de inflatie, in waarde verminderen in de mate van het verlies van koopkracht van de munten. Vastgoed zal, ook als het niet volledig de monetaire waardevermindering zal volgen, een solide bescherming bieden, zoals het altijd al deed.

Bron: Trends