Gemeenten berekenen te lage grondprijzen voor niet-commercieel vastgoed als sociale woningbouw, onderwijs en gezondheidsvoorzieningen. Daar laten zij geld liggen.

Een groot deel van de niet-commerciële functies kunnen als ‘normaal’ vastgoed worden behandeld. Residueel rekenen is daarom de beste methode om de grondwaarde te bepalen, zo bleek uit bijeenkomsten van medewerkers van grondbedrijven georganiseerd oor de Stec Groep. Dat geldt ook voor de grondprijzen voor bedrijventerreinen, die gemeenten uit concurrentieoverwegingen laag houden. Uit de gesprekken bleek dat de helft van de grondexploitaties onder druk staat. Een derde van de plannen en grondexploitaties moet geschrapt worden. Een derde van de grondexploitaties moet worden bevroren en de rest heeft genoeg aan een lichte actualisatie. Bij de doorlichting van hun grondexploitaties wijzigen gemeenten vooral de opbrengstenkant. Met name over verlenging van het uitgiftetempo en verbeterring van het vastgoedprogramma. De grondprijs zelf behoeft nauwelijks te worden aangepast. Integendeel vindt de Stec Groep. Door de daling van de bouwkosten die groter is dan de daling van de waarde van het vastgoed, is er bij toepassing van de residuele grondwaarde juist ruimte voor hogere grondprijzen. Aan de kostenkant doen gemeenten weinig. Daarop hebben zij minder sturingsmogelijkheden voor sterke gebiedsontwikkeling.

Bron: Cobouw