Belgische belastingbetalers zijn verplicht hun vastgoed in het buitenland te vermelden op hun aangifte, maar velen laten dat nog altijd na. ‘De situatie is de laatste jaren al iets verbeterd, maar er is nog veel werk aan de winkel’, vindt SP.A’er Dirk Van der Maelen.

In 2005 meldden volgens minister van Financiën Didier Reynders (MR) 17.411 Belgen op hun aangifte dat ze ook onroerend goed in het buitenland hadden. Een peulschil, aangezien alleen al in Frankrijk 29.000 Belgen een eigendom hebben. ‘Vandaag gaat het al iets beter’, weet Kamerlid Dirk Van der Maelen (SP.A) na recente vragen aan Reynders. ‘In 2007 waren er al 29.256 mensen die hun buitenlandse onroerende inkomsten aangaven bij de fiscus. Maar dat zijn er nog maar zoveel als er Belgische eigendom is in Frankrijk, dus er blijven er nog altijd heel veel buiten schot. Er is dus nog veel werk aan de winkel.’

De verbetering heeft in ieder geval wel een duidelijk aanwijsbare oorzaak. Sinds enkele jaren hebben België en Frankrijk een akkoord waardoor ze informatie uitwisselen over eigendommen van Belgen in Frankrijk, en omgekeerd. En wanneer de Belgische fiscus op het spoor komt dat u in uw Belgische aangifte uw Franse villa niet vermeldde, dan riskeert u een rechtzetting voor de vorige drie jaar plus een boete. Ook met Nederland, Italië en Oekraïne zijn samenwerkingsakkoorden gesloten, maar het is nog steeds wachten op soortgelijke overeenkomsten met andere EU-lidstaten.

Nochtans blijken de akkoorden wel te werken. Van de 29.256 Belgen die hun buitenlandse onroerend goed aangaven in 2007, kwamen er 27.647 uit landen waarmee al info uitgewisseld wordt. In de overige landen werden slechts 1609 eigendommen aangegeven. Daarom vindt Van der Maelen de stijging van het aantal meldingen met 11 procent in 2007 (ten opzichte van 2006) maar mager. ‘Belgen die een eigendom hebben in het buitenland en die niet aangeven, weten dankzij die akkoorden die in de media gekomen zijn dat de pakkans is toegenomen. Maar we zijn er nog lang niet. Er moet nog meer informatie-uitwisseling komen, vooral met populaire vakantiebestemmingen als bijvoorbeeld Turkije, Marokko en Italië.’

Goed om te weten is dat de aangifte van een buitenlands onroerend goed meestal weinig invloed heeft op de in ons land te betalen belasting. U kunt wel de interessante ‘aftrek eigen en enige woning’ voor de lening van uw Belgische woning verliezen, want een tweede verblijf over de grens telt daarvoor mee. En u zult na de melding van uw buitenlands vastgoed eventueel ook het hoogste belastingtarief op al uw Belgische inkomsten moeten betalen, maar eigenaars van een buitenlands verblijf zitten vaak toch al in die hoogste belastingschaal.

Bron: Knack