De tarieven van allerlei leningen bij banken zijn minder snel gedaald dan de marktrente omdat banken hun winstmarges verhogen. Daardoor is het niet interessant om woonkredieten te herfinancieren.

Met een korte rente van 1,4 procent zou het mogelijk moeten zijn om een woonkrediet met jaarlijks aanpasbaar tarief tegen 2% te kunnen afsluiten, maar dat is niet zo. ‘In de praktijk betaal je 3%’, zegt John Romain, algemeen directeur van de Immotheker. ‘Dat komt doordat banken hun winstmarge aanzienlijk verhoogd hebben.’

Waar bij woonkredieten de tarieven al bij al gedaald zijn – zij het minder dan verwacht kon worden – zijn de tarieven van bijvoorbeeld verbouwingskredieten, autokredieten en kredieten voor aankoop van motorhomes nauwelijks of niet gedaald. Soms zijn ze zelfs gestegen. Leasingmaatschappijen bijvoorbeeld hebben hun tarieven verhoogd vanwege hogere rentetarieven naast lagere restwaardes. De kredietmakelaar Alphaline maakte dan weer enkele dagen geleden bekend dat krediet voor autofinanciering duurder werd (4,99% werd 5,50%).

De inertie bij de ontleningstarieven is opvallend, omdat de rente die de Europese Centrale Bank aanrekent, gezakt is van 4% tijdens het grootste deel van 2008 naar inmiddels 1,25%. De korte marktrente is van een piek in augustus van 5,4% gezakt naar 1,43 procent gisteren. De lange rente heeft dan weer een grilliger verloop. In juli vorig jaar piekte ze nog op 5,01% terwijl ze gisteren afklokte op 4,01%, maar in december bijvoorbeeld nog lager noteerde (3,7%).

Vooral in de markt van woonkredieten zijn er heel wat consumenten die zich door de opeenvolgende aankondigingen van renteverlagingen door de centrale bankiers in de handen wrijven omdat ze denken dat er nu goedkoop woonkrediet beschikbaar is. Veelal komen ze bedrogen uit. ‘De banken hebben hun marges flink verhoogd. De marges die vroeger veelal rond de 0,70 procent lagen, zijn nu opgelopen tot vrijwel 2 procent (200 basispunten).’

Het gevolg is dat wie wil inspelen op de bijna historisch lage korte rente, wel eens duurder zou kunnen uitkomen. ‘De banken rekenen voor een jaarlijks aanpasbare rente 3% aan. Je eerstvolgende aanpassing wordt bepaald door de woonkrediet-index. Die staat nu op 1,11%. Zo laag heb ik die nog nooit gezien. Het gemiddelde ligt eerder rond de 3,25%. Dat suggereert dat je over een jaar al een tarief van 4 à 5% aan je broek hebt. Bestaande woonkredieten herfinancieren is verhoudingsgewijs nog nooit zo duur geweest’, waarschuwt Immotheker Romain.

Volgens de Immotheker zijn het consumenten die met woonkredieten zitten die duurder zijn dan 5,25% die aan een herfinanciering kunnen denken. Wie een nieuw woonkrediet afsluit, kan beter een ‘semi-vaste’ formule kiezen: driejaarlijks of vijfjaarlijks aanpasbaar. Op die kredieten is de marge die de bankiers vandaag nemen eerder beperkt tot pakweg één procent. ‘Je moet dus zowel oog hebben voor de onderliggende referte-index als voor de marges.’

Omgekeerd zijn de tarieven op spaarboekjes gedaald zodat de banken historisch hoge rentemarges boeken. Dat moet het verlies aan andere inkomsten opvangen.

Bron: De Standaard