Om hun sterk aangetaste winstgevendheid te herstellen, nemen de Belgische banken steeds grotere winstmarges op hun hypotheekleningen. Toch denken klanten -ten onrechte- dat ze goedkoop krediet krijgen.
Het was lang geleden, maar de banken doen dezer dagen weer gouden zaken op de markt voor woonkredieten. ‘De voorbije zes maanden zijn de winstmarges met gemiddeld vijftig basispunten gestegen en dit najaar verwacht ik nog een verdere toename’, zei Luc Versele, topman van Groep Landbouwkrediet, gisteren.

Volgens Versele is dat een logische evolutie. ‘Er woedde jarenlang een ongezonde oorlog om marktaandeel, waardoor sommige banken hun woonkredieten tijdelijk zelfs met verlies verkochten. Nu is er een terugkeer naar een normalere toestand.’

De ommekeer kwam er mede door de bankencrisis, die de winstgevendheid van de Belgische banken sterk onder druk zette. Zo zorgde de crisis bijvoorbeeld voor hevige concurrentie in de Belgische spaarmarkt, waar de bankiers vandaag veel minder verdienen dan pakweg twee jaar geleden.

Als je dan weet dat de spaarmarkt en de markt van woonkredieten communicerende vaten zijn – wat de bankier op de ene markt verliest, probeert hij terug te winnen op de andere markt – is de rekening snel gemaakt. ‘We moeten ons brood toch ergens verdienen’, probeert Versele de toestand te relativeren. ‘En eigenlijk liggen de winstmarges op woonkredieten nog altijd aan de lage kant.’

Daar is John Romain van de Immotheker het niet helemaal mee eens. ‘De rente staat zeer duur, want de winstmarges van de bankiers zijn nooit zo hoog geweest. Ze liggen minstens dubbel zo hoog als het gemiddelde van de jongste vijf jaar.’

De verklaring ligt volgens hem in het grote gat tussen de lange- en de kortetermijnrente. ‘De bankiers halen goedkoop geld op via het spaarboekje, wat hen pakweg 1,5 procent rente kost, en investeren datzelfde geld in staatsobligaties op 10 jaar, waarvoor ze ongeveer 4 procent rente opstrijken. Zo worden ze slapend rijk.’

Het gekke is dat de klanten daar weinig van merken. ‘De rente staat historisch nog altijd laag. Daardoor hebben de mensen toch de indruk dat ze goedkoop krediet krijgen.’

Sterker nog, in plaats van de klant te laten meeprofiteren van de hervonden winstmarge worden de banken nu zelfs strenger in hun voorwaarden, om het risico op wanbetaling te beperken. ‘Als je meer dan 80 procent van de kostprijs van het huis wil lenen of je loon niet langer bij de bank laat domiciliëren, word je nu bestraft met een hoger tarief’, zegt Romain.

Hij vindt dan ook dat kandidaat-kopers hun beslissing niet moeten uitstellen. ‘Ik zou niet wachten. Vergeet niet, we zitten in een kopersmarkt. Ongeveer 40 procent van de huizen is goedkoper geworden.’

Bron: Het Nieuwsblad