De euforie op de Belgische vastgoedmarkt is voorbij. Kopers worden kritischer en woningen staan langer te koop. De prijzen op de huizenmarkt stijgen nog lichtjes. Toch zijn prijsdalingen zeker niet voor morgen.

De vastgoedmarkt heeft al veel betere tijden gekend. Prijsstijgingen van meer dan 10 procent per jaar behoren tot het verleden. Mathieu Verwilghen van de vastgoedmakelaar Century 21: ‘Tot anderhalf jaar geleden kon je spreken van een aankoopeuforie. De koper besliste toen veel vlugger om een huis te kopen – in mijn ogen dikwijls té vlug. Vandaag is men nuchterder. Kopers gaan ook niet langer onmiddellijk akkoord met de vraagprijs. Ze doen vaker een tegenbod, zodat de woning mogelijk van de hand gaat tegen een lagere prijs dan initieel werd gevraagd.’

Dat woningen langer te koop staan, blijkt uit cijfers van de vastgoedmakelaar ERA: in januari 2007 bleef het bordje ’te koop’ gemiddeld 87 dagen in de voortuin staan, nu is dat meer dan 90 dagen en voor appartementen zelfs meer dan 110 dagen. De sterkste stijging zie je in West-Vlaanderen en aan de kust: 140 dagen. Iain Cook van ERA Belgium: ‘Er is geen sprake van een daling van de vraag naar woningen, maar de koper stelt zich kritischer op en neemt meer tijd om te beslissen. Het gevolg daarvan is dat het aanbod aanzwelt. Prijsdalingen zijn echter zeer onwaarschijnlijk, maar de stijging is duidelijk minder fors.’

De appartementenmarkt loopt wat moeilijker dan de woningenmarkt, en op een prijsstijging van 3,5 procent zoals in 2007 hoeft dit jaar niet te worden gerekend. Jacobs: ‘Er is een overaanbod aan nieuwbouwappartementen, soms zelfs in gemeentes op het platteland, waar mensen toch niet zo gauw naar een appartement trekken. Daar staat de markt erg onder druk.’ Sinds midden 2007 stabiliseert de vraag naar appartementen, en ook de prijzen blijven op hetzelfde niveau.

De markt van de tweede verblijven, zowel aan de kust als in de Ardennen, heeft het nog moeilijker. Cook: ‘Het succes van de kust lijkt voorbij. Als mensen – al dan niet terecht – vinden dat hun koopkracht achteruitgaat, is de markt van tweede verblijven daarvan vlugger het slachtoffer dan de markt van de vaste verblijven.’

Verwilghen bevestigt dat: ‘De markt van de tweede verblijven is een goede graadmeter voor de koopkracht van de mensen, en die markt ligt nu helemaal stil. Toch zakt de prijs niet, hij stabiliseert sinds de zomer van 2007. Maar als je weet dat sommige projectontwikkelaars met hun nieuwbouw gestopt zijn, is het duidelijk: de eerste drie jaar zien er niet rooskleurig uit.’

Bron: Knack – Ewald Pironet