De kapitalisatiegraad wordt elk kwartaal door specialisten bepaald en komt overeen met het jaarlijkse brutorendement van de huur ten opzichte van de waarde van het vastgoed. Het gaat om een theoretisch rendement – aangezien het uitgaat van een bezettingsgraad van 100 % – en om een reëel rendement, want de huur wordt geïndexeerd. De kapitalisatiegraad kan grofweg in twee delen opgesplitst worden: de langetermijnrente voor risicoloze beleggingen + een risicopremie, die momenteel relatief hoog is. Hij is bijzonder belangrijk voor beleggers, want hij bepaalt het rendement en de waarde van het vastgoedpatrimonium van een bevak. Een plotse stijging van de kapitalisatiegraad zorgt immers voor een daling van de waarde van het vastgoedpatrimonium (en dus van de activa), wat een stijging van de schuldgraad met zich meebrengt. De bevak kan zich er dan toe gedwongen zien geld op te halen om zijn financiële structuur opnieuw in evenwicht te brengen of om de convenanten die met zijn banken werden afgesloten, te kunnen naleven.

Bron: Trends