Het is nu min of meer officieel: in Antwerpen is het onbetaalbaar geworden om een woning te huren of te kopen. Volgens de Vlaamse Stadsmonitor raakte bijna 11procent van de huurders en 4procent van de eigenaars in de Scheldestad vorig jaar in financiële problemen.

Het Antwerpse OCMW merkt elke dag dat almaar meer Antwerpenaars het moeilijk hebben om hun hypotheek af te lossen of hun huur op te hoesten. ‘De norm is om een derde van het inkomen aan de woning te besteden’, zegt OCMW-woordvoerder Johan Renard. ‘Onze mensen, die het budget van onze klanten beheren, merken steeds meer dat dit onhaalbaar is. Vooral de inkomens tussen de 800 en 900euro worden zwaar getroffen door de stijgende huurprijzen.’

‘Dat 10procent financiële moeilijkheden heeft om zijn woning te betalen of te huren, verbaast me niet echt’, reageert ook schepen voor Huisvesting Leen Verbist (SP.A). ‘In de stad wonen natuurlijk meer armen en relatief meer huurders dan op het platteland. Veel mensen zitten aan hun limiet. Als er dan onverwachte kosten optreden – een kapotte wagen bijvoorbeeld – is hun geld gewoon op.’

De cijfers liegen er niet om. De huurprijzen stegen de jongste vijfjaar met 25procent, het laatste jaar alleen al met 7procent. Nu betaal je gemiddeld 560euro voor een huurwoning. Dat is geen verrassing, de prijzen voor huizen en appartementen bereikten de voorbije tien jaar met meer dan een verdubbeling ongekende hoogten. Voor een huis in Antwerpen betaal je nu gemiddeld 181.945euro, voor een appartement 152.932.

Ondanks de crisis zit een daling van de vastgoedprijs of de huur er niet in. Wel voorspellen de meeste specialisten een stabilisatie van de prijzen. Maar een instorting van de markt zoals in het begin van de jaren tachtig moet niet worden verwacht. Er is nog steeds heel wat vraag naar woningen. En vooral vanwege de lage interestvoeten van de leningen vinden veel adviseurs het trouwens nu het moment om een eigen woning te verwerven. Zeker op lange termijn is het in dit dichtbevolkte land een goede investering, zeggen ze. Vooral omdat de vastgoedprijzen in onze buurlanden nog hoger liggen.

De huurprijzen zullen wellicht nog wel stijgen. Omdat de dure vastgoedprijzen iets te hoog gegrepen zijn voor jonge gezinnen, blijven ze langer sparen, terwijl ze intussen blijven huren. Dat is een van de hoofdoorzaken waardoor ook de huurmarkt stilaan oververhit raakt.

Door het stevige eigendomsrecht in ons land heeft de overheid weinig instrumenten om in te grijpen. ‘We willen de huurprijzen niet vastleggen’, zegt schepen Verbist. ‘Maar we stimuleren steeds meer eigenaars om hun woningen op vrijwillige basis via sociale verhuurkantoren te verhuren.’

Extra sociale huurwoningen zouden soelaas kunnen bieden, maar Antwerpen is met 23.000stuks nu al recordhouder in Vlaanderen. Voorlopig komen er ook niet echt veel bij. ‘We blijven investeren in nieuwe sociale woningen, maar we steken ook veel geld in renovatie. Bij zo’n renovatie verdwijnen meestal enkele woningen, zodat het totaalaanbod eigenlijk gelijk blijft’, zegt Verbist.

De schepen relativeert wel de lange wachttijden. ‘Als je om het even waar wilt wonen, ligt de wachttijd voor een appartement met een slaapkamer normaal tussen de drie en de zesmaanden.’

Ingrijpen op de koopmarkt is voor het stadsbestuur nog moeilijker, al zijn er pogingen. ‘We hebben van Vlaanderen de toestemming en het geld gekregen om meer sociale koopwoningen te bouwen. Voorts zijn er bijvoorbeeld de nieuwe ontwikkelingen op het Eilandje en Regatta op Linkeroever. We hopen dat een groter aanbod de prijzen een beetje drukt. We hebben ook nog ons grond- en pandenbeleid, waarbij we met onze vastgoeddochter Vespa krotten opkopen, renoveren en opnieuw verkopen’, verduidelijkt Verbist.

Bron: De Standaard