Door de crisis overwegen steeds meer bedrijven hun vastgoed in een aparte vennootschap onder te brengen", zegt fiscalist Philippe Hinnekens, vennoot bij het advocatenkantoor Eubelius. "Zo bereiden ze zich voor op eventuele moeilijkheden in de kernbusiness. Door de zogenaamde partiële splitsing van het vastgoed, wordt het gevrijwaard bij het faillissement van de exploitatievennootschap. Zo worden ook de kansen op een doorstart gehandhaafd."

Hinnekens wijst erop dat een en ander kan gebeuren via een belastingneutrale afsplitsing. Dat wordt nu vergemakkelijkt door de aanpassing van de fiscale regels van de Europese fusierichtlijn, begin dit jaar.

Tot voor kort moest de vennootschap bij de afsplitsing van het vastgoed aantonen dat die verrichting beantwoordde aan ‘rechtmatige behoeften van financiële of economische aard’ opdat ze fiscaal neutraal zou zijn. Anders moest de vennootschap de volle pot betalen aan vennootschapsbelasting.

Volgens de richtlijn is er echter sprake van misbruik als de verrichtingen belastingontduiking of -ontwijking tot hoofddoel hebben. De afsplitsing van vastgoed valt hier volgens Hinnekens in principe niet onder omdat die transactie niet fiscaal, maar zakelijk gedreven is.  "Het is nog afwachten of de rulingcommissie van de fiscale administratie haar traditionele weerstand tegenover zulke verrichtingen laat varen. De positieve evolutie in de recente rechtspraak is hoopgevend." Hinnekens waarschuwt wel dat de afsplitsing met de nodige voorzichtigheid moet gebeuren. 

Het vennootschapsrecht zegt dat de schuldeisers twee maanden na publicatie van de splitsingsakte in het Belgisch Staatsblad zekerheid kunnen eisen van de vennootschap over de betaling van hun vorderingen. Daarnaast moet de verkrijgende vennootschap ten belope van haar nettoactief opdraaien voor de schulden van de gesplitste vennootschap op het moment van de publicatie. De afsplitsing is dus vooral voor toekomstige schulden van belang.

Bron: Trends