Uit de meest recente cijfers van ERA Makelaars, die het weekblad Trends exclusief presenteert, blijkt dat de crisis geen zware problemen veroorzaakt op de residentiële vastgoedmarkt.

Iain Cook (ERA): "Er is meer vraag voor woningen van iets minder kwaliteit, wat de prijs van appartementen aanzwengelt. In het onderste segment van de markt is het drummen. Goedkoop wordt duurder. En duur wordt goedkoper. Mensen die zich een huis van boven 400.000 euro kunnen veroorloven, krijgen meer waar voor hun geld, omdat er minder kandidaat-kopers zijn. Dit is een vastgoedmarkt waarvan ondernemers, zelfstandigen, hoge kaderleden en ambtenaren zullen profiteren."

De prijs van het gemiddelde Vlaamse huis daalde in januari 2008-2009 met 0,5 procent tot 215.412 euro (België: 209.183 euro of min 0,4 procent). De prijs van een appartement steeg lichtjes met 1,5 procent tot 155.216 euro (nationaal: 154.844 euro of plus 2,6 procent).

Kredietadviseur Immotheker berekende dat een huis zes maanden geleden – dus voor het Lehman Brothers-debacle en het uitbreken van de recessie – na gemiddeld 106 dagen werd verkocht. Vandaag duurt dat 130 dagen. Voor appartementen steeg de wachtperiode van 143 naar 170 dagen.

"De markt wordt bepaald door kopers, die rustig afwachten tot de prijzen dalen", weet John Romain, CEO van Immotheker. In april 2008 werd 9 procent van de huizen pas verkocht na een verlaging van de oorspronkelijke vraagprijs (met gemiddeld 9 procent). Vandaag is dat voor een derde van de transacties het geval. Het sterkst (36 procent) daalden de vraagprijzen voor huizen boven 300.000 euro.

Bij de verkoop van de goedkopere huizen en – nog meer uitgesproken – appartementen laten de verkopers de prijs minder zakken. Net wegens die toenemende vraag naar goedkope woningen verwacht Cook dat terug meer jonge gezinnen de huurmarkt aftasten. "Dat zal de huurprijzen wellicht naar boven drijven, wat appartementen terug aantrekkelijk maakt als investeringsobject." Ter illustratie: in Vlaanderen steeg die huurprijs in 2001-2007 met amper 30 procent, volgens vastgoedmakelaar Korfina.

Ook vastgoed is blijkbaar onderhevig aan een Mattheuseffect, waar de "armen" het relatief moeilijker hebben en de "rijken" van de crisis profiteren. Economieprofessor Erik Buyst (KU Leuven) relativeert: "Voor rijke kaderleden is dit inderdaad het moment om een villa te kopen. Maar de vermogende verkoper van dat pand, die rekende op een mooie meeropbrengst op zijn oude dag, zal minder gelukkig zijn."

Bron: Trends